Bijzondere patiënten

Vandaag het verhaal van Kira. Kira is een hele lieve gespierde American Stafford Terriër teef. Ze word aangeboden op de praktijk i.v.m. braken. de eigenaar vertelt ons dat ze 1 keer per dag braakt, tussen de maaltijden door. Er komt geen voedsel, alleen slijmachtig braaksel en soms gal. Kira is een vrolijke hond. Heeft geen koorts, komt ons niet ziek over. Kwijlt wel veel, heeft ook soms diarree. Bij buikpalpatie voelen we niks apart, maar ze heeft dan ook zeer sterke buikspieren. Dat maakt het onderzoeken van de buik lastiger. Eigenaar meld wel dat ze 2 weken daarvoor een leren tas gesloopt heeft en daar ook restjes van had uitgebraakt.  Ze gaat naar huis met het verhaal dat ze waarschijnlijk last heeft van een virus.

Kira blijft daarna wat sukkelen, braakt 1 keer per dag, is soms een beetje zielig, eet, drinkt, poept, plast normaal, en is gewoon een leuke speelse hond.

Na 2 maanden is de eigenaar het braken wel beu en wil dat we haar toch eens goed gaan onderzoeken of er niets aan de hand is. Kira blijkt aangekomen, komt hier absoluut niet over als een zieke hond, alle bloedonderzoeken  zijn dan ook normaal. Dan gaan we een röntgenfoto maken. Tot onze verbazing heeft ze voor een hond die nuchter is een zeer goed gevulde maag.

Nu gaan we toch even in beraad of er toch na 12 weken nog restjes tas in kunnen zitten. Een operatie word besproken en ingepland. In de 2 dagen dat ze nog thuis is braakt ze leren stukjes tas uit. De dag van de operatie controleren we toch nog maar even of ze niet inmiddels alles al zelf heeft uitgebraakt. Maar de foto laat nog steeds een overvol beeld zien.

Inmiddels is Kira geopereerd. Wij hebben ons behoorlijk verbaasd over de hoeveelheid sliertjes tas we nog verwijderd hebben, maar nog het allermeest over Kira zelf, dat ze met deze tas in haar maag, gewoon at, dronk, speelde, poepte, plaste…Kira voor ons ben je een bijzondere hond!

Hieronder ziet u een aantal foto’s van de operatie en de inhoud van de maag.

De dierenartsen Mariëlle en Beppie aan het werk.

Er komen allemaal sliertjes leer uit de maag, die inmiddels hard zijn en behoorlijk in elkaar geklonterd. Dit is waarschijnlijk haar geluk geweest. De massa heeft de maag niet verlaten richting de darmen.

De restjes leren slingers van de tas van de eigenaar zijn terecht.

Een beetje ontdaan maar inmiddels wel weer blij dat ze bijna naar huis mag, zit Kira te wachten op haar baasjes.